Przez większą część historii bogactwo mieszkało w miejscu z adresem. Złoto leżało w skarbcach, banki prowadziły księgi rachunkowe i nawet po tym, jak pieniądze stały się cyfrowe, otwarcie konta nadal oznaczało okazanie identyfikatora podatkowego i adresu zamieszkania. To powiązanie między bogactwem a geografią zaczęło się załamywać w 2009 roku, kiedy Satoshi Nakamoto opublikował kod, który umożliwił przechowywanie wartości poza jakimkolwiek krajem. Dzięki zapamiętanym dwunastu słowom każdy może teraz przechowywać miliard dolarów w Bitcoinach i odblokować go w Zurychu lub Zhengzhou w ten sam sposób.
Rozwój kryptowalut stworzył nową klasę zamożnych inwestorów. Crypto Wealth Report 2025 liczy 241 700 osób posiadających ponad milion dolarów w kryptoaktywach, co stanowi wzrost o czterdzieści procent w ciągu jednego roku. Wśród nich znajduje się 450 centymilionerów z ponad 100 milionami dolarów każdy i 36 kryptomiliarderów. Ponad 145 000 bitcoinowych milionerów stanowi sześćdziesiąt procent tej grupy. Wielu z nich korzysta z programów migracji inwestycyjnej, aby zapewnić sobie rezydencję lub obywatelstwo w miejscach, które przyjmują aktywa cyfrowe. Malta, ZEA, Portugalia i Estonia są popularne ze względu na jasne zasady i nowoczesne systemy bankowe.
Rządy stają teraz przed wyzwaniem. W 2024 r. przez granice przepłynęło 14,4 biliona dolarów, jednak każda część finansów zakłada, że pieniądze mają adres. Kryptowaluta nie. Portfel Bitcoin nie żyje nigdzie i wszędzie, dopóki ktoś nie zamieni monet na walutę fiducjarną lub ich nie zgłosi. To sprawia, że rezydencja podatkowa jest trudna do zdefiniowania. Inwestorzy wykorzystują tę lukę w tym, co niektórzy nazywają arbitrażem suwerennym, wybierając, gdzie mieszkać lub płacić podatki w oparciu o korzystne przepisy dotyczące kryptowalut. Portugalia nie opodatkowuje długoterminowych udziałów w kryptowalutach ani transakcji krypto-krypto. Salwador uczynił Bitcoin prawnym środkiem płatniczym, a teraz oferuje Freedom Visa o wartości 1 miliona dolarów dla inwestorów o wysokiej wartości netto. Urząd Regulacji Aktywów Wirtualnych w Dubaju opracował szczegółowe przepisy dotyczące kryptowalut i stosuje zerowy procent podatków od zysków kapitałowych. Estonia wydaje e-rezydencję i licencje kryptowalutowe, dzięki czemu nierezydenci mogą prowadzić firmy online.
Ochrona majątku również się zmienia. Tradycyjne finanse offshore wykorzystywały trusty na Kajmanach, szwajcarskie konta i singapurskie biura rodzinne. Te nadal wymagają rejestracji i jurysdykcji. Portfel Bitcoin z zabezpieczeniami z wieloma podpisami rozproszonymi po krajach jest znacznie trudniejszy do przejęcia. Kryptowaluta sprawia, że ochrona aktywów jest raczej matematyczna niż prawna. Dla wielu oferuje tarczę przed niestabilnością polityczną. Dla regulatorów zaciera granicę między ochroną aktywów a unikaniem nadzoru.
Globalni regulatorzy reagują. Ramy sprawozdawczości w zakresie kryptoaktywów OECD rozpoczną się w 2027 r. i mają na celu śledzenie udziałów w kryptowalutach, ale zależą od giełd i dostawców usług. Sieci zdecentralizowane utrudniają to zadanie. Europejskie prawo MiCA reguluje obecnie aktywa cyfrowe w całej UE. Szwajcarski FINMA wydał pierwsze licencje bankowe kryptowalut w 2019 r. Rada Współpracy Zatoki Perskiej oferuje licencjonowanie w celu przyciągnięcia inwestorów. W USA ustawa GENIUS ustanawia zasady dotyczące stablecoinów, a ustawa CLARITY określa nadzór nad towarami cyfrowymi. Hongkong promuje tokenizowane rynki. Te ramy pokazują ruch w kierunku głównego nurtu adopcji, ale inwestorzy widzą zarówno szansę, jak i ryzyko.
Wzrost banków kryptowalutowych oznacza kolejną zmianę. Banki prywatne nadal obsługują klientów o bardzo wysokiej wartości netto z dyskrecją, indywidualnym doradztwem i ekskluzywnym dostępem. Jednak banki prywatne nadal powoli oferują usługi w zakresie aktywów cyfrowych. Banki kryptowalut są inne. Działają na szynach blockchain, umożliwiają niemal natychmiastowe rozliczenia i zapewniają dostęp do tokenizowanych nieruchomości, prywatnych kredytów i produktów DeFi. Łączą hybrydowe przechowywanie — mieszając bezpieczeństwo klasy bankowej z kontrolą użytkownika — z możliwością przesyłania pieniędzy przez granice bez opóźnień. Stablecoiny, takie jak USDC, już teraz zasilają rozliczenia IPO. Ripple USD, tokeny powiązane z euro i inne odgrywają teraz role w transgranicznych transakcjach. Te narzędzia przekształcają mobilność bogactwa bez granic w rzeczywistość.
Debata koncentruje się teraz na tym, jak zabezpieczyć i zarządzać tym bogactwem. Przechowywanie ma znaczenie. Regulowane i renomowane banki kryptowalutowe są potrzebne, aby zrównoważyć innowacje blockchain z bezpieczeństwem inwestorów. Inwestorzy wybierający między bankami kryptowalutowymi a bankami prywatnymi muszą rozważyć szybkość, różnorodność klas aktywów i efektywność rozliczeń w stosunku do ciągłości i zaufania. Przy aktywach cyfrowych bliskich 4 bilionom dolarów, pominięcie tej zmiany może oznaczać pominięcie nowej infrastruktury globalnego bogactwa.
Wraz z rozprzestrzenianiem się kryptowalut, ich użycie nie ogranicza się już do handlowców ani ekspertów technologicznych. Każdy, kto ma połączenie z Internetem, może uzyskać dostęp do narzędzi, które kiedyś były zarezerwowane dla korporacji międzynarodowych. Milionerzy kryptowalut już używają drugich paszportów i zezwoleń na pobyt, aby dopasować swoje bogactwo bez granic do pewności prawnej. Rządy uczą się, że surowe przepisy grożą wepchnięciem aktywów do podziemia. Inwestorzy uczą się, że bogactwo nie potrzebuje już adresu domowego. Świat finansów wkracza w etap, w którym aktywa cyfrowe, banki kryptowalut i suwerenny wybór kształtują sposób, w jaki pieniądze przepływają przez granice.
