Nayib Bukele: Historia prezydenta Salwadoru
Zanim został jednym z najpopularniejszych przywódców na świecie, Nayib Bukele działał w branży reklamowej. Teraz, jako prezydent Salwadoru, Bukele znany jest z określania siebie mianem „najszybszego dyktatora świata” i „filozofa-króla”. Jednak przede wszystkim jest byłym specjalistą od reklamy, który rozumie siłę wizerunku – zarówno własnego, jak i swojego kraju.
Droga Nayiba Bukele na szczyt
W czerwcu, w swoim prezydenckim biurze w San Salvador, Bukele udzielił pierwszego wywiadu zagranicznemu dziennikarzowi od trzech lat. Był ubrany na czarno, a kiedy mówił, kolorowe pawie przechadzały się na zewnątrz. „Przywódca powinien być filozofem, zanim zostanie królem” – powiedział Bukele, odchylając się w fotelu.
Bukele zasłynął z przekształcania Salwadoru. Mając zaledwie 43 lata, zmienił kraj, który niegdyś znany był jako światowa stolica morderstw, w naród bezpieczniejszy niż Kanada, według danych rządu Salwadoru. Jego polityka mano dura (twardej ręki) doprowadziła do agresywnego rozprawienia się z gangami, czego efektem było aresztowanie 81 000 osób i znaczny spadek liczby zabójstw. Obecnie Salwadorczycy mogą swobodnie poruszać się po obszarach niegdyś kontrolowanych przez gangi, korzystając z parków i nocnego życia.
Salwador promuje się teraz jako „kraj surfingu, wulkanów i kawy”, organizując takie wydarzenia, jak konkurs piękności Miss Universe i przyciągając turystów oraz entuzjastów kryptowalut do nadmorskich miejsc, takich jak Bitcoin Beach. Przemiana kraju dokonana przez Bukele pomogła mu z łatwością wygrać wybory prezydenckie, a jego wskaźniki poparcia obecnie przekraczają 90%, według sondażu CID Gallup.
Kontrowersyjne rządy Bukele
Pomimo swojej popularności, Bukele spotkał się z krytyką za przeciwstawianie się konstytucyjnym i prawnym ograniczeniom. Od 2022 r. rządzi w stanie wyjątkowym, który zawiesza podstawowe swobody obywatelskie, w tym prawo do rzetelnego procesu. Jego reżim bezpieczeństwa pozwala na aresztowania bez nakazu, nawet w przypadku osób nieletnich w wieku od 12 lat, oraz masowe procesy podejrzanych. Obecnie co 57. Salwadorczyk jest uwięziony, co daje Salwadorowi najwyższy wskaźnik uwięzień na świecie, nawet wyższy niż w Stanach Zjednoczonych.
Rząd Bukele usunął również czołowych sędziów i zastąpił ich lojalistami, co pozwoliło mu ominąć konstytucyjny zakaz i pomyślnie ubiegać się o drugą kadencję. Jego administracji zarzucono naruszenia praw człowieka, w tym arbitralne zatrzymania, wymuszone zaginięcia i tortury. Mimo to Bukele odrzuca te zarzuty, twierdząc, że są niewielką ceną za bezpieczeństwo 6 milionów mieszkańców kraju.
Cud Bukele i jego wpływ
Wielu ludzi w Salwadorze postrzega Bukele jako wizjonerskiego przywódcę, który przyniósł bezpieczeństwo i stabilność niegdyś niebezpiecznemu krajowi. Jego metody stały się wzorem dla innych przywódców w Ameryce Łacińskiej, którzy są chętni do powtórzenia tego, co nazywają „el milagro Bukele” – cudem Bukele. Istnieją jednak obawy dotyczące długoterminowej trwałości jego polityki.
Podczas gdy większość Salwadorczyków jest zadowolona z obecnego stanu demokracji w kraju, 61% z nich twierdzi, że boi się wypowiadać na temat jej problemów, zgodnie z badaniem przeprowadzonym przez Latinobarometro. Krytycy twierdzą, że Bukele jest znającym się na mediach społecznościowych silnym człowiekiem, który wie, jak manipulować opinią publiczną. Obawiają się również, że jego skupienie na bezpieczeństwie może się zmienić, gdy wyzwania gospodarcze, takie jak ubóstwo i inwestycje zagraniczne, staną się bardziej palące.
Droga Bukele do prezydentury
Nayib Bukele urodził się w San Salvador i dorastał jako jedno z dziesięciorga dzieci w zamożnej rodzinie. Jego ojciec, Armando Bukele Kattán, był odnoszącym sukcesy biznesmenem i imamem pochodzenia palestyńskiego. Bukele uczęszczał do szkoły prywatnej i był chroniony przed wojną domową, która pustoszyła Salwador w latach 80.
Bukele krótko studiował prawo, ale przerwał naukę, aby prowadzić nocny klub, salon dealera Yamahy i firmę zajmującą się reklamą polityczną. W 2012 roku postanowił ubiegać się o stanowisko burmistrza Nuevo Cuscatlán, małego miasteczka niedaleko stolicy. Jego kampania obiecała przekształcenie miasta w nowoczesny mode
