Makale
Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) Federal Vergi Kurumu (FTA), 2 Ekim 2024’te Katma Değer Vergisi’ne (KDV) odaklanan 8 sayılı 2017 tarihli Federal Kararname’nin Yönetmeliği’nde değişiklikler yayınladı. Bu değişiklikler, Bakanlar Kurulu’nun (100) sayılı 2024 tarihli Kararı’nı yayınlamasının ardından yapıldı ve 15 Kasım 2024’te yürürlüğe girecek. Bu değişikliklerin amacı, KDV prosedürleri hakkında daha net kurallar ve daha fazla ayrıntı sağlamaktır. Ayrıca, ÖTV gibi diğer ilgili vergi yasalarıyla uyumlu hale getirmeyi amaçlamaktadır. BAE’deki işletmeler, günlük işlemlerde KDV’nin nasıl ele alınacağını etkileyebileceğinden, bu değişikliklere yakından dikkat etmelidir.
Yönetmelik’teki birçok değişiklik arasında, en yaygın etkilere sahip olan birkaç değişiklik öne çıkıyor. Bunlar arasında KDV’nin mal ve hizmet ihracatına, finansal hizmetlere ve birden fazla bileşeni olan teslimatların işlenmesine nasıl uygulandığına ilişkin güncellemeler yer alıyor. Bu değişiklikler, mal ihraç eden, finansal hizmetler sunan veya bileşik teslimatlarla uğraşan işletmeler için önemlidir.
Madde 30’daki değişiklikler, mal ihracatına odaklanmaktadır. Şimdi, işletmelerin mal ihraç ederken sıfır KDV oranını uygulamaları daha kolay. İşletmelerin artık her türlü ihracatla ilgili belgeyi saklamaları gerekmiyor. Bunun yerine, üç seçenekten birini saklayabilirler: gümrük beyannamesi ve ticari kanıt, nakliye sertifikası ve resmi kanıt veya yalnızca gümrük vergilerinin askıya alındığını gösteren bir gümrük beyannamesi. Bu değişiklik, işletmeler için evrak işlerini azaltır ve KDV kurallarını ÖTV yasası gibi diğer yasalarla uyumlu hale getirir.
Madde 31 kapsamındaki hizmet ihracatında da önemli değişiklikler görüldü. İhracat üzerinde sıfır oran uygulamak için ek bir koşul eklendi. Hizmetler, arz yeri hakkındaki özel kurallara göre BAE’de veya Belirlenmiş Bir Bölge’de ifa edilmiş sayılmamalıdır. Bu kurallar, gayrimenkul, elektronik hizmetler ve telekomünikasyon gibi hizmetler için geçerlidir. Bu değişiklik, daha önce sıfır oranlı olan bazı hizmetlerin artık KDV’ye tabi olabileceği anlamına geliyor. Örneğin, BAE’de bulunan gayrimenkullerle ilgili hizmetler artık vergilendirilebilir. Ayrıca bu maddede, işletmelerin KDV muafiyetlerini kötüye kullanmasını önlemeyi amaçlayan bir vergi kaçakçılığı önleme kuralında da değişiklik yapılmıştır.
Finans sektöründeki işletmeler için Madde 42, yeni KDV muafiyetleri getirmektedir. Finansal hizmetler genellikle KDV’den muaftır, ancak değişiklik muafiyetler listesine bazı özel hizmetler ekler. Bunlar arasında yatırım fonlarının yönetilmesi, kripto para birimleri gibi sanal varlıkların mülkiyetinin devredilmesi ve sanal varlıkların dönüştürülmesi yer almaktadır. Bu değişiklikler, 1 Ocak 2018’den itibaren geriye dönük olarak uygulanır. Fon yöneticilerinin artık hizmetlerinin bu KDV muafiyetlerine hak kazanıp kazanmadığını ve bunun KDV geri kazanımlarını nasıl etkileyebileceğini dikkatlice analiz etmeleri gerekiyor. Sanal varlıklarla uğraşan işletmeler de geçmiş KDV beyanlarını incelemelidir, çünkü düzeltmeler veya gönüllü açıklamalar sunmaları gerekebilir. Bu bağlamda sanal varlıkların tanımı, yatırım amaçlı dijital olarak alınıp satılabilen veya dönüştürülebilen her şeyi içerir, ancak itibari para birimlerini veya menkul kıymetleri içermez.
Bir sonraki önemli değişiklik, birden fazla bileşeni olan tedariklerle ilgili olan Madde 46’dadır. Bir tedarikta net bir ana bileşenin bulunmadığı durumları ele alan yeni bir paragraf eklenmiştir. Bu gibi durumlarda, KDV uygulaması, tedarikin bir bütün olarak doğasına dayanmalıdır. Bu, işletmelerin birden fazla mal veya hizmetin birlikte satıldığı karma tedariklerde KDV’yi nasıl işleyeceklerini daha iyi anlamalarına yardımcı olur.
Bu önemli değişikliklere ek olarak, işletmelerin farkında olması gereken başka güncellemeler de bulunmaktadır. Örneğin, Madde 1, sanal varlıklar ve bildirimler için tanımlar da dahil olmak üzere yeni tanımlar ekler. Bu önemlidir, çünkü “Bildirim” tanımı artık yalnızca ilgili mükellef veya temsilcilerine değil, herhangi bir kişiye uygulanmaktadır. Madde 2, gayrimenkul teslimatlarının tanımını satış ve kira sözleşmelerini değil, tüm mülkiyet devrini kapsayacak şekilde genişletir. Ayrıca, devlet binalarının mülkiyet devriyle ilgili de değişiklikler var. Madde 3, devlet kurumları arasındaki devrimlerin teslimat olarak kabul edilmediğini, yani KDV’ye tabi olmadıklarını açıklığa kavuşturmaktadır.
Diğer değişiklikler arasında varsayımsal teslimatlar ve gönüllü KDV kaydı hakkındaki kurallarda yapılan güncellemeler yer almaktadır. Madde 5, 12 ay boyunca tek bir alıcıya mal tesliminin değeri 500 AED’den düşükse, varsayımsal teslim olarak kabul edilmediğini açıklığa kavuşturmaktadır. Devlet kurumları ve yardım kuruluşları için eşik çok daha yüksektir ve 250.000 AED’dir. Madde 8, gönüllü olarak KDV’ye kayıt olmak isteyen işletmeler için koşulları değiştiriyor. Şimdi, FTA’e BAE’de faaliyet gösterdiklerini veya vergiye tabi teslimatlar yapmayı amaçladıklarını göstermeleri gerekmektedir. Bu, ülke içinde yapıldığında vergilendirilecek olan BAE dışındaki yerlerde yapılan teslimatları da içerir.
Vergi kaydının silinmesiyle ilgili olan Madde 14, 15 ve 16’da işletmelerin bir KDV mükellefi olmaktan çıktığı bazı özel değişiklikler bulunmaktadır. İşletmeler, en son kurallara uygun olduklarından emin olmak için bu güncellemeleri gözden geçirmelidir. Madde 38, “ilgili hayır kurumu faaliyeti” tanımını kaldırmakta olup, bu da hayır kurumlarının KDV yükümlülüklerini nasıl yerine getirdiklerini etkileyebilir.
Çalışanlarına sağlık sigortası sağlayan işletmeler için Madde 53’te önemli bir değişiklik var. Şimdi, çalışanlara ve ailelerine sağlanan sağlık sigortası üzerindeki girdi KDV’si (bir eş ve üç çocuğa kadar) iade edilebilir, yani işletmeler bu hizmetler için ödedikleri KDV’yi geri talep edebilirler. Bu, sağlık yardımı sunan işletmeler için maliyetleri düşürebilir.
Madde 55, işletmelerin girdi KDV’si iadesini hesaplamak için belirli bir iade yüzdesi kullanmak üzere FTA’ye başvurmalarına olanak tanır. Bu, karmaşık KDV durumları olan işletmeler için yararlıdır, çünkü ne kadar KDV talep edebileceklerini belirleme sürecini basitleştirir.
Madde 59’da basitleştirilmiş vergi faturaları hakkında da yeni bir kural vardır. Ters ibraz mekanizması uygulandığında, işletmeler artık basitleştirilmiş vergi faturası düzenleyemez. Bu mekanizma, bir işletme BAE dışından hizmet satın aldığında ve alıcı KDV’den muhasebeden sorumlu olduğunda kullanılır.
Başka bir önemli değişiklik, bir acentenin müdür adına bir kredi notu düzenlemesine izin veren Madde 60’tadır, ancak uygun kayıtların tutulması şartıyla. Bu, işletmelerin acentelerle çalışırken KDV prosedürlerini kolaylaştırmalarına yardımcı olur.
BAE KDV Yönetmeliği’ndeki bu değişiklikler kapsamlıdır ve birçok sektörü etkileyecektir. Tüm sektörlerdeki işletmelerin, KDV konumlarını nasıl etkilediklerini anlamak için bu değişiklikleri gözden geçirmeleri çok önemlidir. Fon yöneticileri ve sanal varlıklarla uğraşan işletmeler, yeni muafiyetlere özellikle dikkat etmeli ve bu değişikliklerin KDV iadelerini nasıl etkilediğini analiz etmelidir.
Bu değişikliklerden bazılarının geriye dönük niteliği, işletme
